مقایسه سیستم های مغزی- رفتاری (bas/bis) در افراد وابسته به مواد و بهنجار

مقدمه: از مهم ترین رویکردها درزمینه‎ی سوءمصرف مواد، تئوری حساسیت به تقویت گری با فرضیه های سیستم فعال ساز و بازداری رفتاری است که پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه تفاوت سیستم های مغزی – رفتاری در افراد وابسته به مواد و افراد بهنجار بر مبنای آن شکل گرفته است. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه زنان و مردان معتاد 20 تا 50 ساله ساکن شهر ارومیه در آبان ماه سال 1392 در کمپ های ترک اعتیاد می باشند. 120 آزمودنی معتاد (80 نفر مرد،40 نفر زن) و 120 آزمودنی بهنجار (80 نفر مرد، 40 نفر زن) که از نظر سن، جنس و تحصیلات با گروه معتاد همتا شده بودند با روش نمونه گیری نسبتی تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه کارور و وایت (1994) بوده و داده ها با استفاده از آزمون t مستقل مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد تفاوت معنی داری در سیستم های مغزی- رفتاری افراد معتاد و غیر معتاد وجود دارد به طوری که سطح سیستم فعال ساز رفتاری (bas) در افراد معتاد بالاتر از افراد غیر معتاد و سطح سیستم بازداری رفتاری (bis) در افراد غیر معتاد بالاتر از افراد معتاد است. همچنین یافته ها بیانگر آن بود که سیستم فعال ساز رفتاری در مردان فعال تر از زنان و سیستم بازداری رفتاری در زنان فعال تر از مردان بوده است. ولی در سیستم فعال ساز رفتاری در مردان و زنان معتاد تفاوت معنی داری مشاهده نشده است. نتیجه گیری: یافته ها با تئوری حساسیت به تقویت گری (1993) مبنی بر این که مصرف مواد از فعالیت بیشتر سیستم فعال ساز رفتاری ناشی می شود همسو بوده است.